KERAMIČARSKI RADOVI - SANITARNI ČVOROVI

1. Relevantni standardi

SRPS EN 14411 (2005), Keramičke pločice - Definicije, klasifikacija, karakteristike i obeležavanje (ISO 13006: 1998,  modifikovan);

SRPS ISO 10545-1 (2002), identičan sa ISO 10545-1: 1995, Keramičke pločice - Deo 1: Uzimanje uzoraka i osnove za prihvatanje;

SRPS ISO 10545-2 (2002), identičan sa ISO 10545-2: 1995 + Cor.1:1997, Keramičke pločice - Deo 2: Određivanje mera i kvaliteta vidne površine;

SRPS ISO 10545-3 (2002), identičan sa ISO 10545-3: 1955 + Cor. 1:1997, Keramičke pločice - Deo 3: Određivanje upijanje vode, prividne poroznosti, prividne zapreminske mase i zapreminske mase;

SRPS ISO 10545-4 (2002), identičan sa ISO 10545-4: 1944, Keramičke pločice - Deo 4: Određivanje modula loma pri savijanju i čvrstoće pri lomu;

SRPS ISO 10545-5 (2002), identičan sa ISO 10545-5: 1996 + Cor. 1:1997, Keramičke pločice - Deo 5: Određivanje otpornosti prema udaru merenjem koeficijenta restitucije;

SRPS ISO 10545-6 (2002), identičan sa ISO 10545-6: 1995, Keramičke pločice - Deo 6: Određivanje otpornosti prema dubokom habanju neglaziranih pločica;

SRPS ISO 10545-7 (2002), identičan sa ISO 10545-7: 1996, Keramičke pločice - Deo 7: Određivanje otpornosti glaziranih pločica prema površinskom habanju;

SRPS ISO 10545-8 (2002), identičan sa ISO 10545-8: 1994, Keramičke pločice - Deo 8: Određivanje linearnog termičkog širenja;

SRPS ISO 10545-9 (2002), identičan sa ISO 10545-9: 1994, Keramičke pločice - Deo 9: Određivanje otpornosti prema temperaturnom šoku;

SRPS ISO 10545-10 (2002), identičan sa ISO 10545-10: 1995, Keramičke pločice - Deo 10: Određivanje širenja vlaženjem;

SRPS ISO 10545-11 (2002), identičan sa ISO 10545-11: 1994, Keramičke pločice - Deo 11: Određivanje otpornosti prema vlasavosti glaziranih pločica;

SRPS ISO 10545-12 (2002), identičan sa ISO 10545-12: 1995 + Cor. 1:1997, Keramičke pločice - Deo 12: Određivanje otpornosti prema mrazu;

SRPS ISO 10545-13 (2002), identičan sa ISO 10545-13: 1995, Keramičke pločice - Deo 13: Određivanje otpornosti prema hemikalijama;

SRPS ISO 10545-14 (2002), identičan sa ISO 10545-14: 1995 + Cor. 1:1997, Keramičke pločice - Deo 14: Određivanje otpornosti prema stvaranju mrlja;

SRPS ISO 10545-15 (2002), identičan sa ISO 10545-15: 1995, Keramičke pločice - Deo 15: Određivanje olova i kadmijumakoje ispuštaju glazirane pločice;

SRPS ISO 10545-16 (2003), Keramičke pločice - Deo 16: Određivanje malih razlika u boji;

SRPS U. F2.011 (2000), Završni radovi u građevinarstvu - Izvođenje keramičarskih radova - Tehnički uslovi.


2. Opis predviđenog materijala

Opšti zahtevi koje treba da zadovolje keramičke pločice su:

-pakovanja pločica moraju da budu obeležena po standardu;
-ivice pločica moraju biti prave, međusobno paralelne i neoštećene, odstupanja od pravog ugla nisu dozvoljena;
-pločice koje se ugrađuju u istoj prostoriji moraju da su istog kalibra i tona (shade);
-površina pločica mora biti bez pukotina, ulegnuća, mrlja, mehurića, vlasavosti (pukotine koje liče na   vlasi kose);
-boja mora biti ujednačena, ukoliko ima dekoracije ne sme biti grešaka u dekoraciji.

Keramičke pločice treba da su po izgledu slične pločicama sa šifrom _______________ od proizvođača _______________ ili ___________________________ ili _______________________.

Dimenzije pločica su _______ mm x _______ mm.
Minimalna debljina pločica je za zidne pločice 7mm, za podne pločice 8,5mm.

Prema načinu proizvodnje keramičke pločice treba da su presovane (oznaka B).

Po stepenu upijanja vode za zidne pločice se ne postavljaju posebni uslovi, podne pločice treba da pripadaju nekoj od sledećih grupa:

BIa (E ≤ 0,5%) ili
BIb (0,5% < E ≤ 3%) ili
BIIa (3% < E ≤ 6%).

Gornja površina pločica treba da je glazirana (mat, glatka) - oznaka GL. Na glaziranim pločicama ne sme biti neglaziranih površina, rupica na glazuri, grešaka pokrivenih glazurom, zadebljanja glazure ni devitrifikacije glazure (nedopuštena kristalizacija glazure koja je vidljiva).

Prema otpornosti na abraziju (habanje) podne keramičke pločice treba da pripadaju klasi PEI IV (označava se i kao klasa 4  ili klasa G).

Od podnih pločica se zahteva da zadovolje koeficijent klizavosti R9.

Lepkovi i fug masa

Nema posebnih zahteva po pitanju lepka i fug mase. Pritisna čvrstoća lepka ne sme biti manja od čvrstoće podloge.

Boja fug mase treba da je RAL _____.


3. Način izvođenja radova

Pre početka polaganja keramike proveriti da li su u prostoriji:
- izvedene i testirane sve elektro instalacije, mašinske instalacije i instalacije vodovoda i kanalizacije;
- ugrađeni ramovi za stolariju;
- završena i testirana hidroizolacija (visina hidroizolacije mora biti ne manje od 30cm iznad gornje ivice kade ili 75cm od gornje ivice tuš kade.).

Ugradnju vršiti na temperaturi ne manjoj od 10˚C. Ova temperatura je neophodna i u 7 dana po završetku ugradnje keramike. Po završetku radova sprečiti kretanje ljudi u prostoriji min. 3 dana.

Obavezno proveriti proračun difuznog toka vodene pare ukoliko se oblaže keramikom fasadni zid ili se oblaže zid prostorije u kojoj je temperatura značajno niža nego u susednoj prostoriji.

Širina fuga - 2mm. Fuge treba da su pravilno i potpunu ispunjene fug masom. Pri pripremi fug mase i fugovanju u potpunosti se pridržavati uputstva proizvođača materijala.

Keramičke pločice ugrađuju se lepljenjem. Pri pripremi lepka i nanošenju materijala u potpunosti se pridržavati uputstva proizvođača materijala. Prostor između keramičkih pločica i podloge mora biti potpuno ispunjen, nikakve šupljine nisu dozvoljene. Podloga za polaganje keramičkih pločica mora biti kvalitetno pripremljena, nikakve neravnine nisu dozvoljene. Nedostatke u podlozi ukloniti impregnacijom, mehaničkim brazdanjem, postavljanjem hidroizolacije, rabic pletiva itd. Ukoliko se nijedan od načina ne može primeniti, podlogu obiti i izraditi novu.

Zidna površina obložena keramičkim pločicama mora da bude potpuno ravna i vertikalna sa jednoličnim spojnicama. Obradu spoljašnjih uglova izvesti „gerovanjem“.

Prvo polagati keramičke pločice na zidovima a zatim na podovima. Najniži red pločica na zidovima ostaviti za postavljanje po završetku podova („podbijanje“). Na zidovima prostorija slog keramike razmeriti tako da krajnje pločice na oba kraja zida budu jednake i ne budu manje  od ½ pločice. Ne zahteva se da se fuge zidova i podova poklapaju.

U sanitarnim prostorijama pločice treba da nalegnu na kadu ili tuš kadu ili da se za vezu koristi specijalni profil, akrilni silikon ili plastični kit. Ivica slivnika mora da je min. 20cm od zida. Nije dozvoljeno korišćenje delova pločica za oblaganje zidova oko prodora instalacija. Nije dozvoljeno odstupanje od pravog ugla između zidova gde se ugrađuje kada ili tuš kada.


4. Način vršenja kontrole i merenja

Uveriti se da li materijal koji je dopremljen na gradilište u svemu kao što je specificirano u poglavlju 2.

Pre početka radova uveriti se da li je prostorija i podloga pripremljena kao što je specificirano u poglavlju 3 i da li se radovi izvode u potpunosti kao što je opisano u ovom poglavlju.

Izvedeni radovi obračunavaju se po m2. Neobložene površine do 0,5m2 se ne odbijaju. Visine do dva reda pločica obračunavaju se po m’.
www.sinisavuckovic.com
Mogu biti još vučene (ekstrudirane)  - oznaka A
Mogu biti i neglazirane (oznaka UGL).
Glazirane mogu biti i sjajne (umesto mat) i reljefne (umesto glatke).
PEI 0 - ne preporučuju se za polaganje na podovima;
PEI I ili klasa D - za podove u kupatilima i spavaćim sobama stambenih prostorija;
PEI II ili klasa E - za prostore u stanu sa malom količinom nečistoće koja grebe površinu;
PEI III ili klasa F - za sve prostore koji nemaju direktan pristup spolja (kuhinje, holovi, terase) - srednja izloženost abraziji;
PEI IV ili klasa G - za prostore izložene srednje teškom habanju kao što su ulazi, mali trgovački prostori, izložbeni prostori, hoteli itd;
PEI V ili klasa H - za prostore izložene relativno jakom habanju.
ili profilima od PVC-a, aluminijuma ili inoksa...